Antalya , 1976 doğumluyum. Akdeniz Üniversitesi Beden Eğitimi Öğretmenliği bölümü mezunuyum. Evliyim ve İstanbul'da yaşıyoruz. Şimdiye kadar birçok işle ilgilendm. Turizm, ticaret, rehberlik, spor gibi. Şimdiki işim ise öğretmenlik. Küçüklüğümden beri yemek konusuna meraklıyım. Hatta o zamandan bu yana hobi diyebiliriz. Akdeniz sahilinde büyümenin, güneşe ve yeşile doygunluğun verdiği bereketle, yemek konusunda çok özgürüm. Bunun yanında gezgin ruhumun beni götürdüğü topraklardaki bitkiler ve renkleri de hep merak ettim, aradım, buldum. Biraz zevk ve yetenek de eklenince keyifli bir uğraş haline geldi. Geleceğe yönelik güzel hayallerim, gerçek ideallerim var.
Mutfaktayken kendimi kaybediyorum. Bir tür meditasyon. İlgilenenler beni gayet iyi anlayacaklardır. İnsanları sosyalleştiren "yemek kültürü" hayatımızın ta merkezinde. Ben de ucundan kıyısından bir el atayım dedim.. Hatta bu kadar ilgili olunca sizlerle de paylaşmak istedim. Umarım hem sizi hem de kendimi memnun edebilirim.
Çok çok sevgiler, saygılar..
6 comments:
İşte eşine sık rastlanan ama evcilleşmesi zor bir kadın, sık rastlanan çünkü; böyle kadınlar var, ama çok çabuk pes ediyorlar. İşte dirençli, asi ruhunu bilgi ve becerileriyle beslemiş türüne sık rastlanan ama eşi benzerini bilmediğim bir kadın Kamile, benim ilelebet aşkım, hayatdaşım ve daha söylenebilecek nice kelimeler. Hayat hep böyle güzel insanlarla dolsun...
kamileyi tanıdığımda onu hayal edeceğim en son yer mutfaktı.ama o beni şaşırttı... şimdi hem evli hemde mutfakta..:) ve diğer bütün herşeyden haberdar..hala çözebilmiş değilim.. arkadaş dediğiniz size bişeyler katmalı..işte tam onnlardan biri kamile.. bu çok değerli insanın hayatınızda olması size enerji verecek..bazen kekleriyle, bazen sözleriyle :)
MERHABA;
SEVGİLİ KAMİLE SENİNLE VE BLOGUNLA AZ ÖNCE TANIŞTIM.
TEK KELİMEYLE; TAKİBİNDEYİM!
SEVGİLERİMLE,
HÜLYA
canım kardeşim !birlikte büyüdüğümüz,oyunlarla geçen çocukluğumuzu neden bu kadar özlüyorum ki!o yılların değerini şimdi nasıl da anlıyorum,ama zaman geriye sarılamıyor maalesef.çabuk büyüdük ve ayrı düştük seninle.ömrümüz beraber yapacağımız pastaların,keklerin ve daha nice şeylerin özlemiyle geçiyor.ama sen kendi yuvanda mutlu.ben kendi yuvamda mutlu..hayat bu...zehra
Kamis cim ben türk ögretmenlerini cok severim hernedense.Ben türkiyede okumadim o yüzden türk ögretmenim olmadi.Ama o kadar cok isterdimki türkiyede okumayi.Türkiyede okula gidenlerin o kadar güzel anilari varki.Türk ögretmenleri kutsaldir bence,tabiki istisnalar olabilir.Genelleme olarak öyle görüyorum.Sizi cok sevdim,size ögretmenim diye bilirmiyim:)Ögretmenimm benimm :)
valla kıskandım seni...ne şanslı ve anlaşılan çok da başarılısın...Seni izlemek lazım...
Post a Comment